Het is bijna Moederdag, waar ben jij dankbaar voor?

Het kan best leuk zijn, Moederdag. Als jij zelf moeder hebt mogen worden en je dierbare kindjes verwelkomen je op Moederdag met een ontbijtje op bed, zelfgemaakte tekeningen, of andere knutselwerken, speciaal voor jou gemaakt. Dan smelt je moederhart en stroomt dat vol met liefde, toch? Althans, dat denk ik. Want ik heb dat helaas niet mogen ervaren in dit leven.

Het voelt vreemd om dat nu zo op te schrijven, want tot mijn dertigste zei ik altijd dat ik geen kinderen wilde. Het idee leek me gewoon niet aantrekkelijk. Maar daarna begon er iets te kriebelen en begon ik er langzaamaan anders over te denken. Mijn toenmalige partner was gescheiden en had al een kind. Hij wilde niet nog een keer hetzelfde meemaken. Achteraf gezien was dat prima, want hij was Grieks en dan had ik vast moeite gehad om bij hem weg te gaan; een kind in twee landen laten opgroeien is niet zomaar wat.

Later ontmoette ik de liefde van mijn leven, en ik was bijna 40. Ik dacht: het kan nog net! Helaas was hij ook gescheiden en had al drie kinderen, dus hij zat er niet echt op te wachten om opnieuw vader te worden. Wat is je lot, denk je dan? We hebben het geprobeerd, maar het is er niet van gekomen. Het was een emotioneel uitputtende periode omdat ik er constant mee bezig was, maar het lukte gewoon niet. Uiteindelijk werd ik wel stiefmoeder, maar geen moeder. Het woordje ‘stief’ hebben we vrij snel laten vallen, mede dankzij de oudste, die zei: “Laten we er bonusmoeder van maken, want je bent een extra moeder geworden.” Dat klinkt toch veel liever en leuker?

Zo ben ik nu al 20 jaar bonusmoeder en inmiddels bonus oma van twee hele lieve kleindochters. Voor hen ben ik gewoon oma. En wat geeft dat veel blijdschap en liefde! Ik kan me nu een heel klein beetje voorstellen wat het is om moeder te zijn, maar ik weet zeker hoe het voelt om oma te zijn. Het is niet mijn DNA dat ik heb doorgegeven, maar blijkbaar was het universum mij toch goed gezind om twee prachtige kleindochters te schenken, waarvan ik in één van hen heel veel van mezelf herken. Hoe leuk is dat?

De pijn van het niet-moederschap is ondertussen wel weggeëbd, en daarvoor is er nu liefde voor de kinderen en kleinkinderen in de plaats gekomen. Ik besef nu dat alles loopt zoals het bedoeld is, dus ook dit. Ik ben dankbaar voor dit proces, de inzichten, en de wijsheid die ik heb mogen ontvangen. Het heeft wel even geduurd voordat ik die rust kon vinden, maar ik ben blij dat ik mezelf die tijd heb gegund.

Dus nu vraag ik jou: Waar ben jij dankbaar voor? Wat gun jij jezelf?

Moederdag is niet voor iedereen even gemakkelijk. Of je nu moeder bent, bonusmoeder, stiefmoeder, of helemaal geen moeder, het is een dag die emoties naar boven kan brengen. Als je je er doorheen worstelt, weet dan dat je niet alleen bent. Als je je geliefd voelt, koester die momenten. Uiteindelijk draait het allemaal om liefde, in welke vorm dan ook.

Gun jij jezelf ook een rustpunt? Wil jij met gelijkgestemden aan jezelf werken?

Dan is dit helemaal geschikt voor jou: http://www.lefkasretreats.com

Geef het aan jezelf als (Stief),(Bonus) Moederdag cadeau, gewoon omdat je het waard bent❣